CONTACT | FACEBOOK | RADIO | ZOEKEN

MICK PINI – PAPA VOODOO

Artiest info

label: Audio 54 Records

Michele Giovanni Ferrari Pini aka MICK PINI is een in Duitsland woonachtige en in Leicester (VK) geboren Italiaanse gitarist, zanger en componist. De Britse producer / oprichter van Blue Horizon Records, Mike Vernon (Bluesbreakers, Savoy Brown, Eric Clapton, Fleetwood Mac) was zijn mentor. Mick toert al méér dan 40 jaar de wereld rond. Volgens sommigen “leeft, ademt, speelt en zingt hij de blues met oprechte passie. Zelf zijn Fender Stratocaster uit 1954 rookt!”.

Mick Pini is de zoon van Italiaanse immigranten die in de jaren veertig naar Engeland emigreerden. Hij begon gitaar te spelen toen hij 9 jaar oud was. Hij richtte zijn eerste band op 15-jarige leeftijd op, speelde in verschillende formaties, waaronder vele malen met de band Baby in de Cavern Club in Liverpool. Hij had ook een paar optredens in de Marquee Club in Londen. Zijn éérste eigen cd ‘Mick Wildman Pini’ (1989), ook met producer Mike Vernon -in 1988 verscheen ‘Unamerican Activities’ , een album dat hij opnam met Mick Clarke, Chris Farlowe en Blues N'Trouble- kreeg vijf sterren van het Duitse muziektijdschrift Musikexpress. Gastmuzikanten waren onder meer Paul Jones, Adrian Burns, Chris Youlden en Les Morgan. In november 1998 won de Mick Pini Band de “Talking Blues Award”. In 2000, na zijn ontmoeting met Jimmy Carl Black (lid van de Zappa-band The Mothers of Invention), namen ze samen ‘Hamburger Midnight’ (2002) op, met Roy Estrada (F.Z., Little Feat, Captain Beafheart) op bas. Mick Pini en Jimmy Carl Black toerden samen in de Route66 Allstars Band. ‘Blues Survivor’ werd uitgebracht in 2003. Pini schreef alle nummers. Sinds 1997 woont Mick Pini in Duitsland met zijn vrouw Claudia en zijn stiefdochters Daniela en Yvonne. Hij is een goede vriend en inspiratiebron voor de Schotse songwriter Simon Kempston.

"Craig Marshall's hedendaagse aanpak en innovatieve ideeën hebben mijn muziek in nieuwe en opwindende richtingen geduwd. Ik speel graag achter de beat, werk aan een funky gevoel en verken de less is more-aanpak. ‘Papa Voodoo’ doet dat …" (aldus M. Pini)

‘PAPA VOODOO’ is al het 24ste album van Mick Pini en zijn 3de met producer Craig Marshall (Audio54), met wie hij eerder 2 ep's opnam. Beiden genoten internationaal succes met Pini's ‘Back Track’ 2021-compilatiealbum dat wereldwijd in de hitlijsten terechtkwam. ‘Papa Voodoo’ is een album met 14 erg uiteenlopende en vaak autobiografische songs. Pini’s Peter Green invloeden werden “vertaald” in een fusion van funk, soul, world, ambient music en zelfs reggae. Pini schreef de meeste nummers samen met C. Marshall en P. Feenstra. Zo kwam Feenstra aandraven met de titel van de opener “Duck Soup”, wat resulteerde in een instrumentale Jeff Beck-achtige compositie met flarden Zappa. Op de titelsongknipoogtMick naar Dr. John en flirt hij met New Orleans en het relaxte “Funkadelikatessen” is wat de titel doet vermoeden en de wah-wah’s accentueren, erg funky. “Mornington Crescent '69” is een waar gebeurd persoonlijk verhaal over een berooide muzikant die zich achtervolgd voelde en “Gotta Get My Way Home” is ook autobiografisch, over zijn visa-problemen in Canada. De percussie accentueert daarna de hallucinerende Latino groove op “Spark”, “Make It Last” werd een dansbare instrumental en “Blues for Peter Green” een transcendente ode aan zijn grote idool. Het erg bluesy “A Cold Day In Memphis” is hier zowat de perfecte aansluiter. Het vertaalt het gevoel van eenzaamheid uitstekend. Op “Never Goes Away” is Pini’s advies duidelijk: wanneer “de blues” je soms inpakt, moet je gewoonweg brede schouders hebben en sterk zijn. “Theme for Icarus” is een geslaagde update van een geweldig 30-jaar oud nummer dat je vleugels geeft en “Yo Yo Love”, dat liefde met een jojo vergelijkt, heeft veel radio-potentieel. “Memphis Jazztronica” en “You No Betta” zijn de bonus tracks. De eerste, de remix, is jazzy en perfect voor hen die nood hebben aan een portie chán (zen). De tweede, een song met reggae-invloeden, is de link met Highfields (een binnenstad van Leicester), waar Pini zijn jeugd doorbracht.

“Op ‘PAPA VOODOO’ bevestigt blues veteran MICK PINI opnieuw zijn uitgesproken kwaliteiten als veelzijdig gitarist/singer-songwriter…”

Eric Schuurmans

‘PAPA VOODOO’: Track list: 01. Duck Soup – 02. Papa Voodoo – 03. Funkadelikatessen – 04. Mornington Crescent '69 – 05. Gotta Get My Way Home – 06 . Spark – 07. Make It Last – 08. Blues For Peter Green – 09. A Cold Day In Memphis – 10. Never Goes Away – 11. Theme For Icarus – 12. Yo Yo Love – 13. Memphis Jazztronica – 14. You No Betta | Music/Lyrics by M. Pini (1,4,5,7-11,13) – C. Marshall (1-3,5-7,9,10,12,13), w/C. Ross (5) – P. Feenstra (9,12-14) – A. Sasone (10) – J. Grudgings (11), or as [noted] | Produced by Audio54/Craig Marshall | Credits: Mick Pini: guitar, vocs (2,3,5,9,10,13) / Audio54: bass, keys, guitar, programming, horn arrangement / Nick Murphy: vocs, percussion, keys / Marshal Mytha III: vocs (6) / Greg Wittner: piano, Hammond (9)